← Poczet Rektorów

Prof. dr hab. Edmund Prost (1981–1987)

Prof. dr hab. Edmund Prost (1981–1987) Prof. dr hab., dr h.c. mult. Edmund K. Prost (9 kwietnia 1921 – 21 stycznia 2008) Urodzony w Janowie Lubelskim. Dyplom lek. wet. uzyskał w 1949 r. na Wydziale Weterynaryjnym UMCS. Pracę naukowo-dydaktyczną podjął w 1948 r. jako asyst. w Katedrze Nauki o Środkach Spożywczych Zwierzęcego Pochodzenia na tym Wydziale. Stopień dr. med. wet. uzyskał w 1950 r., tytuł naukowy doc. higieny produktów zwierzęcych w 1957 r. w WSR w Lublinie, a stopień dr. hab. nauk wet. w zakresie higieny i technologii żywności pochodzenia zwierzęcego w 1977 r. w AR we Wrocławiu. W 1964 r. otrzymał tytuł naukowy prof. nadzw., a w 1976 r. prof. zw.

Od lutego 1961 r. kier. Kat. Higieny Produktów Zwierzęcych, a od 1977 r. do 1991 r. dyr. Instytutu Higieny żywności Zwierzęcego Pochodzenia na Wydz. Wet. AR w Lublinie. W latach 1962–1966 dziekan Wydz. Wet. W 1981 r. został wybrany na rektora AR w Lublinie i funkcję tę pełnił przez dwie kadencje, do 1987 r.

W latach 1982–1995 czł., a w latach 1978–1983 zast. przew. Komitetu Nauk Weterynaryjnych PAN. W okresie 1966–1989 (z przerwami) prezes ZG Polskiego Towarzystwa Nauk Weterynaryjnych, a od 1991 do 2008 prezes Lubelskiego Towarzystwa Naukowego. W latach 1981–1989 wiceprezydent Światowego Stowarzyszenia Weterynaryjnego Higienistów żywnościowych, a w latach 1994–1997 wiceprezydent Światowego Stowarzyszenia Weterynaryjnego; czł. zagraniczny American Meat Science Association oraz czł. honorowy towarzystw wet. Polski, Niemiec i Węgier. Dr honoris causa Uniwersytetu Humboldta w Berlinie (1990) i AR w Lublinie (1999). W latach 1967–2008 red. nacz. „Medycyny Weterynaryjnej”, a w latach 1970–1983 red. nacz. „Polskiego Archiwum Weterynaryjnego”.

Autor lub współautor 163 publikacji naukowo-badawczych, głównie z zakresu higieny żywności, ogłaszanych w polskich i zagranicznych periodykach. Opublikował też 10 książkowych pozycji dydaktycznych. Wielokrotnie prowadził wykłady jako visiting professor w uczelniach zagranicznych (USA, RFN, Dania) oraz był konsultantem FAO (Rzym) ds. higieny żywności na Barbados, w Botswanie i Wietnamie.

Jako pedagog stworzył w ośrodku lubelskim szkolę naukową weterynaryjnych higienistów żywnościowych. Pod jego kierunkiem zakończono 17 przewodów doktorskich oraz 6 przewodów habilitacyjnych. W latach 1991–1994 uczestniczył jako koordynator w międzynarodowym programie edukacyjnym Tempus, sponsorowanym przez UE.