Mokradła pełnią ważną funkcję retencyjną w ekosystemie, będąc także ostoją bogatej flory i fauny. To także miejsce lęgu wodniczki. W 2004 roku Polska podpisała Porozumienie o ochronie wodniczki Acrocephalus paludicola – jest to jedno z szeroko zakrojonych działań międzynarodowych na rzecz ochrony tego wymierającego gatunku ptaka. Kontynuacją był Projekt “Ochrona wodniczki w Polsce i Niemczech” o budżecie 5,4 miliona euro, obejmujący: monitoring, tworzenie rezerwatów na terenie występowania gatunku, edukację społeczną. W Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych ma status VU (vunerable) – zagrożony wyginięciem. Naukowcy z Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie także aktywnie działają na rzecz ochrony przyrody – w tym wodniczki.

Wodniczka jest mi bliska od 30 lat, ponieważ badam ją i chronię – informuje na antenie Radia Lublin dr hab. Grzegorz Grzywaczewski, prof. uczelni z Katedry Zoologii i Ekologii Zwierząt. Ten najrzadszy ptak wędrowny Europy gniazduje obecnie głównie na bagnach Biebrzańskiego Parku Narodowego, od końca kwietnia do września. Zimę spędza w Afryce. Pokarm stanowią owady, ich larwy i pajęczaki. Wodniczki nie tworzą par, spotykają się na czas kopulacji, są poligamiczne. Samica zajmuje się młodymi, zaś samiec – pod koniec dnia – śpiewa. Radosne trele – przypominające do złudzenia nakręcanie zegarka – zdradzają miejsce pobytu ptaków, niewidocznych wśród zieleni. To najlepszy czas obserwacji wodniczki na tle zachodzącego słońca.  

Wieloletnia ekspansywna działalność człowieka doprowadziła do osuszenia torfowisk na ogromną skalę, powodując katastrofalne w skutkach zmiany środowiskowe. Dlatego tak ważna jest ochrona mokradeł – zielonych płuc naszej planety – miejsca siedlisk Acrocephalus paludicola, który niegdyś występował na obszarze od Francji do Syberii. Niech kolejne pokolenia docenią wkład w rozwój naszej Planety.

Czy wiesz, że większość populacji wodniczki żyje w Polsce? Młodymi zajmuje się samica, a partner wówczas …. śpiewa. 

zdjęcie: pixabay