Dr Ewelina Cholewińska zbada wpływ manganu na procesy kościotwórcze oraz metabolizm kostny

Dr Ewelina Cholewińska, adiunkt w Katedrze Biochemii i Toksykologii (Wydział Nauk Zwierzętach i Biogospodarki UP w Lublinie) zbada wpływ manganu na procesy kościotwórcze oraz metabolizm kostny.

Dr Ewelina Cholewińska będzie realizowała projekt badawczy w ramach konkursu Narodowego Centrum Nauki MINIATURA 7, pn. Porównanie wpływu makrocząstek i nanocząstek manganu na procesy kościotwórcze oraz metabolizm tkanki kostnej w badaniach modelowych na szczurach.

Całkowita kwota dofinansowania to 48 730.00 zł

Mangan (Mn) odgrywa ważną rolę w procesach kościotworzenia oraz utrzymania prawidłowego metabolizmu i funkcji kości. Obecność Mn jest także konieczna do zapewnienia prawidłowego procesu wbudowywania wapnia do kości szczególnie podczas ich wzrostu. Ponadto, Mn uczestnicząc w reakcjach antyoksydacyjnych zabezpiecza komórki kości przed uszkodzeniami wolnorodnikowymi. Dostępna literatura dowodzi, że niedobór Mn w organizmie może skutkować spowolnionym rozwojem kości oraz zmniejszeniem ich gęstości prowadzącym do rozwoju osteoporozy

W suplementacji diety ludzi i zwierząt standardowo wykorzystuje się nieorganiczne formy Mn, które są jednak słabo przyswajane przez organizm i w dużej mierze z niego wydalane. W związku z tym poszukuje się alternatywnych form tego pierwiastka, które cechowałyby się lepszą przyswajalnością umożliwiającą polepszenie jego wykorzystania przez organizm. W ostatnich latach coraz większym zainteresowaniem badaczy cieszą się nanocząstki manganu lub jego związków (głównie tlenków), które charakteryzują się bardzo małymi rozmiarami oraz specyficznymi właściwościami fizykochemicznymi. Badania zespołu naukowego z Katedry Biochemii i Toksykologii Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie prowadzone na indykach we współpracy z zespołem z Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie wykazały, że nanocząstki MnO o średnicy 40~60 nm podawane w diecie są lepiej przyswajane przez organizm i w mniejszym stopniu z niego wydalane w porównaniu do makrocząstek tego pierwiastka.

Chociaż dotychczas niewiele jeszcze wiadomo odnośnie mechanizmu oddziaływania nanocząstek Mn na tkankę kostną to istnieją pewne doniesienia wskazujące, że są one obiecującym donorem Mn do stosowania w diagnostyce i leczeniu wczesnej choroby zwyrodnieniowej stawów. Wobec powyższych doniesień rodzi się pytanie czy poprzez suplementowanie diety nanocząstkami MnO możliwa jest korzystna stymulacja procesów kościotworzenia, a w konsekwencji zmniejszenie ryzyka wystąpienia schorzeń układu szkieletowego.

Podjęcie tematyki badawczej mającej na celu porównanie wpływu dwóch form Mn – tj. makrocząstek i nanocząstek na procesy zachodzące w tkance kostnej, w oparciu o ocenę reakcji biologicznych na poziomie molekularnym, pozwoli lepiej wyjaśnić rolę tego pierwiastka w mechanizmach metabolizmu kostnego oraz ustalić czy stosowanie cieszących się coraz większym zainteresowaniem nanocząstek jest korzystne i bezpieczne dla kości.

Serdecznie gratulujemy i życzymy dalszych sukcesów!

***

Wszystkich pracowników Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie zainteresowanych ubieganiem się o środki w ramach konkursów Narodowego Centrum Nauki zapraszamy do kontaktu z pracownikiem Działu Nauki

mgr inż. Katarzyną Dziki-Michalską
e-mail: , tel. 081 445 69 70

Nabór wniosków w konkursie MINIATURA 7 został zakończony 31 lipca 2023 r.