Wykład otwarty pt. “Jadalne rośliny Syberii” – cykl “Fascynujący Świat Roślin”
Zapraszamy wszystkich zainteresowanych na kolejny wykład otwarty w ramach cyklu "Fascynujący Świat Roślin" pt. "Jadalne rośliny Syberii", który odbędzie się 20 października o godzinie 14:00 w sali konferencyjnej Biblioteki Głównej.
Wykład poprowadzi Artur Adamczak z Instytutu Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich w Poznaniu.
Malina moroszka (Rubus chamaemorus L.) /fot. Miłosz Huber/
Na wschód od Uralu, w dorzeczach wielkich rzek: Obu z Irtyszem, Jeniseju i Leny, aż do gór środkowej Azji i jeziora Bajkał, rozciąga się kraina geograficzna zwana Syberią. Ten ogromny, liczący około 10–12,7 mln km2 obszar wyróżnia się znacznym bogactwem świata ożywionego i nieożywione-go. Na południu sięga po kazachstańskie i mongolskie stepy, ku północy przechodzi w strefę tajgi i dalej – tundry, aż po wybrzeża Oceanu Arktycznego. To właśnie tajga, tworząca pas szerokości do 2 tys. km i zajmująca 70% powierzchni, stanowi najbardziej charakterystyczny element krajobrazu Sybe-rii. W wielu regionach niemal bezludna, pokryta rozległymi bagnami i gęstą siecią rzek, wciąż jest dzi-ka i niedostępna. Panuje tu wybitnie kontynentalny, surowy klimat z dużymi rocznymi amplitudami temperatur i mroźną zimą.
Mimo niesprzyjających warunków życia, opisywana kraina stanowi wielkie bogactwo współcze-snej Rosji, dostarczając licznych surowców naturalnych: ropy naftowej, gazu ziemnego i węgla ka-miennego, ale także diamentów, złota, platyny, aluminium, niklu itp. Syberia to największy kompleks leśny na świecie (tajga) oraz wiele dziko rosnących gatunków roślin jadalnych i leczniczych. Wśród nadających się do spożycia wymienianych jest około 300 taksonów. Do najchętniej zbieranych należy niewątpliwie malina moroszka (Rubus chamaemorus L.), powszechnie występująca na torfowiskach całej Syberii, w strefie tajgi i tundry; znana i ceniona także w Skandynawii. Jadalnych owoców (o róż-nych walorach smakowych) dostarczają pospolite krzewinki z rodziny wrzosowatych (Ericaceae): bo-rówka czarna (Vaccinium myrtillus L.), brusznica (V. vitis-idaea L.), borówka bagienna (V. uliginosum L.), żurawina błotna (Oxycoccus palustris Pers.), bażyna czarna (Empetrum nigrum L.) oraz mącznica lekarska (Arctostaphylos uva-ursi /L./ Spreng.) i alpejska (Arctous alpina /L./ Nied.). Popularny w całej Rosji jest sok brzozowy, zawierający cukry, kwasy organiczne, witaminy i mikroelementy oraz tzw. orzechy cedrowe, czyli nasiona sosny syberyjskiej (Pinus sibirica Du Tour), bogate w tłuszcze (60–70%) i białka (do 20%). Do wartościowych krzewów owocowych, uprawianych także w Polsce (pod nazwą jagody kamczackiej), należy suchodrzew siny (Lonicera caerulea L.), szeroko rozprzestrzeniony na półkuli północnej i tworzący wiele odmian (drobnych gatunków).
Wymienione wyżej, to tylko kilka najbardziej znanych przykładów jadalnych roślin Syberii. Z pewnością warto jednak zapoznać się z całym ich bogactwem i różnorodnością. Są wśród nich gatunki dostarczające jadalnych liści, kłączy, a nawet kwiatów, często o dużych walorach odżywczych i zdrowotnych.
[ wykłady otwarte "Fascynujący Świat Roślin ]
