Wspomnienie o Profesorze Januszu Laskowskim
Profesor dr. hab. inż. Janusz Laskowski urodził się 7 stycznia 1944 roku w Krasnymstawie. Przez całe swoje życie związany był z Uniwersytetem Przyrodniczym w Lublinie. Tu otrzymał dyplom magistra inżyniera, specjalizacji mechanizacja rolnictwa. Stopień naukowy doktora nauk technicznych uzyskał w roku 1976, a następnie w roku 1989 stopień doktora habilitowanego. Tytuł profesora zwyczajnego nauk rolniczych odebrał w roku 1997. W latach 1990-2014 pełnił funkcję kierownika Zakładu, a później Katedry Eksploatacji Maszyn Przemysłu Spożywczego.
Działalność naukowo-badawcza Profesora dotyczyła problematyki właściwości fizycznych i technologicznych materiałów biologicznych. Zapoczątkował badania nad związkami pomiędzy właściwościami wytrzymałościowymi i technologicznymi zbóż. Liczne prace Profesora dotyczą wykorzystania modeli matematycznych do oceny i modelowania procesu zagęszczania oraz granulowania surowców i mieszanek paszowych. Owocem działalności naukowej Profesora jest blisko 400 publikacji naukowych i ponad 160 recenzji.
Imponujący jest dorobek organizacyjny profesora Janusza Laskowskiego. W latach 1990-1995 i 1997-2000 Profesor pełnił funkcję prodziekana Wydziału Techniki Rolniczej. Ponadto, sprawował funkcję Przewodniczącego Sekcji Techniki w Przetwórstwie Rolno Spożywczym KTR PAN. Był wiceprzewodniczącym Komisji Motoryzacji i Energetyki Rolnictwa PAN, członkiem Sekcji Techniki Rolniczej w KBN. Pełnił funkcję v-ce prezesa Polskiego Towarzystwa Inżynierii Rolniczej, był członkiem Lubelskiego Towarzystwa Naukowego. Za swoje osiągnięcia Profesor został wyróżniony szeregiem nagród, odznaczeń i medali m.in. Złotym Krzyżem Zasługi za działania dla Państwa i obywateli przekraczające zakres Jego zwykłych obowiązków (1993), najwyższym polskim odznaczeniem za działalność dydaktyczną, Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1996), czy odznaką Zasłużony dla Miasta Lublina.
Z działalnością naukową Profesora Janusza Laskowskiego, nierozerwalnie związana była jego troska o rozwój kadry naukowej oraz działalność dydaktyczną i wychowawczą. Prowadzone przez Profesora prace badawcze pozwoliły na szybki rozwój kadry nie tylko kierowanej przez Niego Katedry. Profesor był opiekunem pięciu przewodów habilitacyjnych i dziesięciu przewodów doktorskich. Wielokrotnie był przewodniczącym lub członkiem komisji wydziałowych o nadanie tytułu naukowego profesora lub też stopnia doktora habilitowanego i doktora.
Pozanaukowa działalność Profesora była odbiciem jego artystycznej duszy i humanizmu. W Jego wypowiedziach słyszeliśmy szacunek do przyrody i tradycji. Profesor wspominał swoje młodzieńcze wędrówki po górach, a Jego pasją była fotografia. Na swych zdjęciach uwiecznił tysiące roślin ozdobnych, piękno polskiego morza oraz zabytków, w tym szczególnie drewnianych i murowanych cerkiewek, kaplic i kościołów. Wspominamy działalność charytatywną profesora w Lubelskim Klubie Rotary, gdzie czuwał nad realizacją wielu inicjatyw i grantów na rzecz polskich placówek.
Jako koledzy Profesora byliśmy i będziemy świadkami jego troski o potrzeby drugiego człowieka. Zawsze mogliśmy liczyć na Jego życzliwość, wyrozumiałość i pomoc, które bardzo często wykraczały poza obowiązki czysto zawodowe.
Żegnając się z Tobą, dziękujemy Ci dziś Profesorze za Twoją troskę i zaangażowanie, nie tylko w nasz rozwój naukowy, ale otwartość i pomocną dłoń w życiu codziennym. Chociaż podobno nie ma ludzi nie zastąpionych – Twojego wkładu w nasze sukcesy i życie całych naszych rodzin nic nie jest w stanie zastąpić. Z wielkim smutkiem żegnamy Cię drogi Profesorze, Mistrzu i Przyjacielu.
Dr hab. Grzegorz Łysiak i współpracownicy z Zakładu Inżynierii Eksploatacji Maszyn oraz Katedry Inżynierii i Maszyn Spożywczych, UP w Lublinie.
