(Informacja prasowa) Profesor Janusz Lipecki doktorem honoris causa Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie
1 lipca prof. dr hab. Janusz Lipecki z Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie otrzyma tytułu doktora honoris causa nadany przez Senat Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie. Profesor jest wybitnym reprezentantem nauki polskiej w dziedzinie ogrodnictwa. Był prodziekanem i dziekanem Wydziału Ogrodniczego (obecnie Ogrodnictwa i Architektury) oraz wiele lat (1974–2003) kierownikiem Katedry Sadownictwa. W pracy zawsze bardzo ważna była dla niego współpraca z sadownikami praktykami. Bywał częstym gościem w ich sadach, udzielając porad związanych z pielęgnacją i produkcją.
Dziekan Wydziału Ogrodnictwa i Architektury Krajobrazu UP, prof. dr hab. Andrzej Borowy, stwierdza:
„Z wielką radością przyjęliśmy wiadomość o nadaniu Panu prof. dr hab. Januszowi Lipeckiemu tytułu doktora honoris causa. Głęboka wiedza Pana Profesora, połączona z wrodzoną skromnością i życzliwością sprawiają, że cieszy się On powszechnym szacunkiem. Przez wiele lat reprezentował nasz Wydział w najważniejszych gremiach naukowych naszego kraju. Był wielokrotnie powoływany na recenzenta prac doktorskich i habilitacyjnych oraz dorobku w postępowaniu o nadanie tytułu naukowego profesora przez wszystkie ośrodki naukowe, w których są prowadzone badania z zakresu sadownictwa. Wniósł trwały wkład w rozwój polskiego ogrodnictwa. – podkreśla profesor Andrzej Borowy i zaraz dodaje – Zaplanowana na dzień 1. lipca uroczystość nadania Panu Profesorowi tytułu doktora honoris causa będzie świętem wszystkich pracowników i studentów naszego Wydziału.”
Zainteresowania naukowe prof. Janusza Lipeckiego dotyczą: agrotechniki sadów z uwzględnieniem przyjaznych środowisku metod kontrolowania zachwaszczenia, szczególnie relacji między chwastami, roślinami sadowniczymi i glebą, oraz wegetatywnego rozmnażania roślin sadowniczych. Profesor był jednym z pionierów odchwaszczania chemicznego sadów; przyczynił się do wprowadzenia tej metody do powszechnego użycia (dominowała ona w Polsce przez ponad 30 lat). Na podstawie wieloletnich doświadczeń i obserwacji określił reakcje roślin sadowniczych i chwastów, a w pewnym stopniu także gleby, na długotrwałe stosowanie chemicznego odchwaszczania i innych metod pielęgnacji gleby w sadach. Przyczynił się również do wprowadzenia metod odchwaszczania bezpiecznych dla środowiska, m.in. przy użyciu ściółek organicznych i nieorganicznych (folia, włóknina).
Dorobek naukowy Profesora został zawarty w blisko 260 publikacjach, w tym 86 oryginalnych rozprawach naukowych i monografiach. Publikował w czasopismach naukowych polskich i zagranicznych. Wypromował 7 doktorów, w tym jednego Egipcjanina; pięciu jego współpracowników uzyskało stopień doktora habilitowanego, a dwóch z nich ma tytuł profesora.
Spośród wielu prestiżowych nagród i odznaczeń przyznanych Profesorowi należy wymienić 3 nagrody Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej. Otrzymał także honorową odznakę Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach – „Kryształowe Jabłko”
[wykorzystano informacje z artykułu prof. dr hab. Justyny Wieniarskiej, Annales UMCS 2007 Vol. XVII (2)]
