“Z potrzeby serca” – wspomnienie o Arcybiskupie Józefie Życińskim

 

Z potrzeby serca …

Wspomnienia o kimś, kto jeszcze do niedawna był pośród nas, powstają z potrzeby serca. Takie jest również przekonanie wspólnoty akademickiej Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie.

Arcybiskup Józef Życiński, który odszedł z tego świata, był nie tylko Pasterzem Kościoła Lubelskiego, ale także człowiekiem nauki i doskonałym pedagogiem.  Jego stylem życia, czerpiącym z kultury chrześcijańskiej, byliśmy zafascynowani wszyscy.

 

    foto: Uroczystość wmurowania kamienia węgielnego pod budowę Centrum Innowacyjno-Wdrożeniowego Nowych Technik i Technologii w Inżynierii Rolniczej ; autor: Jacek Piasecki, UP, 21.01.2011 r.

Dlatego z niezwykłą radością przyjęliśmy jego zgodę na włączenie do naszej wspólnoty przez przyjęcie zaszczytnej godności doktora honoris causa Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie.  Od samego początku brał On udział w życiu naszej Uczelni. Jego wypowiedzi w czasie licznych spotkań o charakterze duszpasterskim były dla nas nade wszystko pasterskim i ojcowskim przesłaniem. On zaś jakże często odwoływał się do nauczania Jana Pawła II, wzywając nas do modlitwy o rychłe wyniesienie Papieża Polaka na ołtarze. Nie bał się głoszenia prawdy, choćby była ona bolesna.  Nawet o bardzo trudnych sprawach mówił zawsze tak, by uszanować godność i wolność człowieka. Był to styl Ojca Świętego Jana Pawła II.  Swoją posługę czynił zawsze zgodnie z biskupim powołaniem, czyli w duchu i prawdzie. Cieszył się rozwojem naszej Uczelni, często pytając o nowe zamierzenia  inwestycyjne.  Interesował się nowymi kierunkami studiów, dzięki którym nasza Uczelnia stała się miejscem studiowania wielu roczników studentów. Po raz ostatni był pośród nas w końcowych dniach stycznia, błogosławiąc kamień węgielny wmurowywany pod gmach Wydziału Inżynierii Produkcji.  Głęboko wierzymy, że w przyszłości będzie nam błogosławił z innego miejsca.

Dzisiaj z perspektywy wielu lat owocnej współpracy dziękujemy Arcybiskupowi Józefowi Życińskiemu  za wszelkie dobro, które dzięki niemu dokonało się w naszej uniwersyteckiej społeczności.
Wspólnota akademicka Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie