Zmarł Prof. dr hab. Józef Filar

ilustracja pogrzeb żałoba

 

Z głębokim żalem zawiadamiamy,

że w dniu 7 września 2024 w wieku 83 lat zmarł

.

ś.p.

Prof. dr hab. Józef Filar

 

wieloletni pracownik Katedry i Kliniki Chorób Wewnętrznych Zwierząt Wydziału Medycyny Weterynaryjnej, wybitny Profesor i Nauczyciel Akademicki, wspaniały Człowiek, oddany Przyjaciel
Za działalność naukową, dydaktyczną i organizacyjną Pan Profesor został uhonorowany  Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Złotą Odznaką ZNP i wieloma innymi wyróżnieniami

.

Cześć Jego Pamięci!

.

Rodzinie i Bliskim Zmarłego wyrazy głębokiego żalu i współczucia składają
Dziekan, Kolegium Wydziału, pracownicy i studenci Wydziału Medycyny Weterynaryjnej
Uroczystości pogrzebowe odbędą się 16 września  w o godzinie 12.00
w kaplicy Cmentarza przy ul. Lipowej w Lublinie.

 

ilustracja

In memoriam

 

 

zdjęcie

 

W dniu 7 września 2024 roku zmarł prof. dr hab. Józef Filar, dociekliwy naukowiec i ceniony pedagog, wieloletni pracownik Katedry i Kliniki Chorób Wewnętrznych Zwierząt Wydziału Medycyny Weterynaryjnej UP w Lublinie

 

Prof. dr hab. Józef Filar urodził się 3 stycznia 1941 r. w Lipnicy Górnej, pow. Jasło. W 1965 roku został absolwentem Wydziału Weterynaryjnego WSR w Lublinie. Bezpośrednio po ukończeniu studiów rozpoczął pracę w Katedrze i Klinice Chorób Wewnętrznych Zwierząt, gdzie zdobył kolejno stopień doktora nauk (1973), doktora habilitowanego (1987), stanowisko prof. nadzw. AR (1990) oraz tytuł profesora (2001). W 1990 roku zorganizował i został kierownikiem Zakładu Analityki Klinicznej w Katedrze.

 

Jego dorobek naukowy obejmuje 125 pozycji, w tym 66 prac oryginalnych, 1 skrypt (dwa wydania), 2 monografie oraz 59 artykułów i doniesień na naukowe kongresy i zjazdy. Dużą wartość poznawczą i aplikacyjną mają prace Pana Profesora dotyczące rozpoznawania i etiopatogenezy ketozy oraz zespołu stłuszczenia wątroby u krów.

 

Pan Profesor rozwinął nowy kierunek badań nad pokarmową ketozą u krów – ustalił obraz kliniczny oraz zmiany biochemiczne w krwi i moczu dla tego typu ketozy u krów, co pozwoliło na opracowanie metod przyczynowego jej rozpoznawania i różnicowania. Na uwagę zasługują również badania, w których wykazał, że osłabienie odporności i zwiększona wrażliwość krów z ketozą i zespołem stłuszczenia wątroby na choroby infekcyjne jest wynikiem immunosupresyjnego działania związków ketonowych.

 

Znaczna część tych prac została wykonana we współpracy z ośrodkami naukowymi w kraju i za granicą. Współpraca ta została nawiązana w czasie staży naukowych na Uniwersytecie Medycyny Weterynaryjnej w Wiedniu (1977 i 1979) i na Uniwersytecie w Monachium (1991). Pan Profesor był współautorem nowych metod diagnostycznych, a także leków dla zwierząt, m.in. projektu dotyczącego produkcji preparatu Boviketozin.

 

 

Pan Profesor był cenionym dydaktykiem. Prowadził przedmiot „Analityka kliniczna” oraz zajęcia dydaktyczne z wybranych działów chorób wewnętrznych zwierząt. Przez wiele lat czynnie uczestniczył w kształceniu podyplomowym lekarzy prowadząc zajęcia z zakresu chorób bydła na kursach organizowanych przez Zrzeszenie Lekarzy i Techników Weterynaryjnych i Wojewódzkie Zakłady Weterynarii oraz Puławski Ośrodek Kształcenia Podyplomowego przy PIW.

 

 

Był członkiem PTNW, Światowego Towarzystwa Bujatrycznego i Polskiego Stowarzyszenia Bujatrycznego. Odznaczony został Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej oraz Złotą Odznaką ZNP.

 

W roku 2006 przeszedł na emeryturę.

 

Profesor Józef Filar wykształcił wiele roczników lekarzy weterynarii, wśród których rozbudzał zamiłowanie do pracy klinicznej i naukowej.

 

Kadra akademicka Wydziału Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie z wielkim żalem i smutkiem żegna Pana Profesora. W naszej pamięci pozostanie jako wybitny naukowiec, wspaniały nauczyciel, ciepły człowiek, serdeczny przyjaciel i kolega.

 

Dziękujemy, Profesorze za Twój wkład w naszą pracę i nasze życie, za troskę o Wydział, Katedrę, wielką kulturę osobistą i za swoją obecność wśród nas.

Niech te wszystkie dobre czyny prowadzą Cię dalej.

 

 

Spoczywaj w pokoju!